La lettre en luxembourgeois

Bréif un d’Elteren a Quarantaine

Mir begéinen eis an der Famill.
Nach ni ware mir esou oft an esou laang bei eise Kanner.
Elo ass de Moment fir mat hinnen ze schwätzen. Fir méi oft mat hinnen ze schwätzen a méi laang wéi normalerweis.
Elo ass de Moment fir hinnen nozelauschteren. Fir hinne méi oft nozelauschteren a méi laang wéi normalerweis.
Elo ass de Moment fir si besser kennen ze léieren.

Mat eise Kanner ze schwätzen, ass dat wat am wichtegsten ass, fir zesummen dës Kris ze meeschteren: sech géigesäiteg opmonteren, sech ënnerstëtzen, sech wichteg Saachen soen.
Mat eise Kanner schwätzen, fir si ze begleeden bei hiren Aufgaben: mat hinnen iwwert d’Schoul an d’Aarbecht ze schwätzen, mat hinnen iwwert hier Ängscht an hier Reussitten ze schwätzen, ass dat wat si wäert weiderbréngen an dëser Kris an och dono!

D’Aufgaben déi vun der Schoul kommen bidden eng gutt Méiglechkeet fir ze schwätzen. D’Kanner kënnen hiren Elteren erklären wat si scho verstanen hunn, wat si vläicht nach net verstinn, wat si einfach fannen a wat méi schwéier.
Et kann een der Tatta, dem Monni, de Frënn oder dem Noper uruffen fir et besser ze verstoen. Et kann een dat zesumme maachen och wann ee mengt eppes net ze wëssen.

D’Enseignanten schécken Aufgaben déi d’Kanner maache kënnen.
D’Enseignanten schécken och Aufgaben déi méi schwéier sinn an déi d’Kanner probéieren sollen an deem’s se sech genuch Zäit loossen fir ze verstoen, zesumme mat Iech, mat äre Froen an am Dialog.
Heiansdo ass eppes ze schwéier: mee dat ass net schlëmm. Si wäerten dat dann méi spéit an der Schoul nach eng Kéier gesinn.

Frot är Kanner wat si verstanen hunn, och wa si Iech am Ufank soen, dass si näischt verstinn. Sot hinnen wat Dir mengt an probéiert zesummen ze verstoen. Et geet net ëm Leeschtung oder Perfektioun, mee vill méi drëms zesummen iwwert eppes nozedenken.

Fir déi Elteren déi eng aner Sprooch schwätzen wéi d’Schoulsprooch: Kommunizéieren heescht „schwätzen an nolauschteren“, sech austauschen, sech matdeelen, an dat an där Sprooch oder de Sproochen wou e wëll an wou ee sech wuel spiert.
All d’Sprooche si schéin, nëtzlech a wäertvoll fir mat sengem Kand ze schwätzen.
All d’Sproochen si sënnvoll a wichteg fir Froen ze stellen, eppes ze soen, ze tréischten, rosen ze sinn, Geschichten ze erzielen an erzielt ze kréien, ze erklären, zesummen ze laachen oder fir iwwert alles a näischt ze schwätzen.
Benotzt déi Sprooch oder Sproochen déi am beschte passen, déi am einfachsten, am sënnvollsten, am natierlechsten an am effikasste sinn fir Iech mat ärem Kand auszetauschen.
A loosst äert Kand wielen wéi eng Sprooch oder Sproochen et wëll benotzen. Dat wichtegst ass, ze kommunizéieren.